எனக்கிணையாக தர்பாரில் ...........(முடிவு)

(இதன் முதல் பகுதி 24.12.12 ல் வெளி வந்தது..படிக்கவும் )
       



       அது ஒரு அக்ரஹாரம் ....
       அந்த அக்ரஹாரத்தின்   கிழக்கில் சிவன் கோவில் ..சிவனே என்று இருப்பவர் அவர் .. ஒரு .ஈ ..காக்காய் அவரை அண்டாது !
      அந்த மருதாந்த நாத ஈசனுக்கு துணையாக சுந்தர காஞ்சனையும் ...
இருவருக்கும் துணையாய் குருக்கள் விசுவும் ......
       மேற்கில் பெருமாள் கோவில்.......
       ராதா கல்யாணம் ..சீதா கல்யாணம் என்று எப்போதும் பிசியாக
இருக்கும் இடம் ....
       பஜனை ...உறியடி ... என்று எப்போதும் கொண்டாட்டம் தான் !
      கொல்லைப் புறத்தில் ஹனுமத் நதி ஓடிக் கொண்டிருக்க .....
      அங்கே ஒரு கும்பல் சங்கீத சாதஹம் பண்ணிக் கொண்டிருக்கும் ...
      குளித்து விட்டு சந்தியாவந்தனம் செய்து கொண்டிருப்பார்கள் சிலர்..
      அக்ரஹாரத்தின் வாசலில் பஸ் சர்வீஸ்!
       கொல்லைப் புறத்தில் படகு சர்வீஸ் !!
      மேற்கே   மூன்றாவது வீடு ....
     கோதண்ட ராமஸ்வாமி கோவிலை ஒட்டி .....
       எப்போது பார்த்தாலும்  சுநாதமாய் சங்கீதம் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் வீடு  .....ஒரு பத்து, பதினைந்து மாணவர்கள்  ப்ளூட் ....வயலின் என்று அப்பியாசம் செய்து கொண்டே இருப்பார்கள் ....சிலர் சிரத்தை எடுத்துக் கொண்டு பாடுவார்கள் ..சிலர் வெகு அனாயாசமாய் பாடுவார்கள் ..
பெற்றோர்களின் வற்புறுத்தலுக்காக   வந்து போய்க் கொண்டு இருந்தவர்களும் அங்கு உண்டு....
       ஒரு நாள் ....
        திருவிடைமருதூரிலிருந்து ஒருவர் அந்த வீட்டிற்கு வந்தார்...கூடவே
ஒரு சிறுவன் ...
        " ....மாமா இந்த பையன் என்னோட அக்கா பையன் .....இந்த பையனோட
தோப்பனார் சமீபத்தில காலம் ஆயிட்டார் ...பையனை பள்ளிக்கூடம்  அனுப்ப தோதுப் படலை ..  எனக்கும்  பெரிய சம்சாரம் ..அதனால நீங்க கொஞ்சம் பெரிய மனசு பண்ணி ........."
       " அதனாலென்ன பேஷா விட்டுட்டு போங்கோ....பத்தோட பதினொண்ணா
அவன் இங்க இருக்கட்டும் ..."
      'பத்தோடு  பதினொன்று' இவன் இல்லை என்பது வந்த கொஞ்ச நாட்களிலேயே  அந்த வித்வானுக்குத் தெரிந்து விட்டது. சரளி,
ஜண்டை,  வரிசைகள் முடிந்து அலங்காரம்  வரை வந்து விட்டான் பத்து பதினைந்து
நாட்களிலேயே.
      கற்பூர புத்தி உள்ள மாணாக்கனைக் கண்டால் எந்த குருவிற்குத் தான்
பிடிக்காமல் இருக்காது? 
      தனக்குத் தெரிந்த அத்தனை விஷயங்களையும் வஞ்சனை இல்லாமல்
சொல்லிக் கொடுத்தார் குரு. அத்தனையையுமே சிக்கெனப் பிடித்துக் கொண்டான் தண்டபாணி ! ப்ளூட்
வாசிப்பில் கஷ்டமான 'கமகம்' அவனுக்கு வெகு சுலபமாக வந்து விட்டது!
எந்த இடத்தில் கமகம் போட்டால் பரிமளிக்கும் என்பதும் புரிந்து விட்டது .
     ஆனால் குறையே இல்லாத மனிதன் யார்?   அவனிடம் உள்ள பெரிய குறையே  அவனுடைய முரட்டுத் தனம் தான் !
சிறு வயதில் அன்புக்கு ஏங்கிய அந்த
பிஞ்சு  குழந்தை உள்ளம் அது கிடைக்காமல் போகவே
நாளாவட்டத்தில் முரட்டுத் தனமாக ஆகி விட்டது போலும்  !
சந்திரனின் களங்கம்
போல் .....ஒரு கருமையான நிழல் போல்........... அவனிடமே தங்கி விட்டது அந்த நீச குணம் !
      இல்லாவிட்டால் இப்படி ஒரு கொடூரமான காரியம் செய்யத் துணிவானா
அவன்?
      கிரிக்கெட் விளையாடும் போது, வேண்டுமென்றே பந்தை, கேசவன் தலையை குறி பார்த்து அடிக்க அதனால் அவன் மண்டை உடைந்து சரியாக மருத்துவம் செய்ய
முடியாததினால்
புத்தி பேதலித்து ... அவன் எங்கோ ஓடிப்  போய் விட.....
      இது எதற்காக?
       கேசவன் தலையை இவன் எதற்கு குறி வைக்க வேண்டும்?
       ரொம்ப சிம்ப்பிள் !
      கேசவன் அவனை விட நன்றாக ப்ளூட் வாசிப்பான்  !!
     அது பொறாமையாய் இவனுள் கொழுந்து விட்டெறிய .....
      விளையாட்டு போல பத்து, பதினைந்து வருடங்களாகி விட்டது !!
     எல்லாருமே தற்செயலாக நடந்தது இது என்று  நினைத்துக் கொண்டிரு
க்கிறார்கள் ...
.................

              *                    *                    *                       *                      *                   *
 " யாரது?"
 சாளேஸ்வரம் அவருக்கு .....
கண்களை குவித்துக் கொண்டு பார்த்தார்.
 " நான் தான் "
"வா கண்ணா வா ...ஒவ்வொரு நாளா நான் பார்த்துண்டே இருக்கேன் '
"உங்கள பார்க்காம என்னால மட்டும் இருக்க முடியுமா ? இந்தாங்கோ
ஸ்வீட் ...மாமிக்கு போன வருஷமே குளிர்னு நடுங்கிண்டு இருந்தாளே ..
ஸ்வெட்டர்  இந்தாங்கோ ..மாமா உங்களுக்கும் தான் !"
"தீர்க்காயுசா நீ இருக்கணும்பா .....சொந்த புள்ள இருந்தா கூட இப்படி
எங்கள கவனிக்க மாட்டான் ..கேசவன் இல்லாத குறையை நீ  போக்கிட்டே"             
"பெரிய பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லாதீங்கோ.....எனக்கும் உங்கள
விட்டா  வேற யார் இருக்கா ..இந்த குளிர் காலத்துல நீங்க சிரமப் படுவேளே ன்னு தான் நான் ஓடி வரேன் ..இந்த மார்கழி மாசம் பூரா உங்களோட தான் ...."
"ஒவ்வொரு மார்கழியும் இப்படி வந்துடறியே ...உன் கச்சேரி எல்லாம்
என்ன ஆகிறது?"
"அதை விட சந்தோசம் எனக்கு இங்கே .....உங்களப் பார்க்கறதில தானே
கிடைக்கிறது "
       வெகு பிரியத்துடன் அந்த கிழவரின் கால்களை  வலி போக ஹிதமாகப்      பிடித்துக் கொண்டு  தண்டபாணி இருக்க ..அவனையும் அறியாமல் அவன் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் அந்த கிழவரின் பாதங்களை
நனைக்க .....  !
    ஆகவே, இனிமேல்  .............
     மார்கழி மாத கச்சேரிகளில் தண்டபாணியைத் தேடி யாரும்
போகாதீர்கள்     ... ...
தான் செய்த  பாவத்தை அவன்  கொஞ்சம்    கொஞ்சமாய் கழுவிக் கொண்டிருக்கிறான்
நீங்கள்  செய்ய வேண்டியதெல்லாம் அவனை அப்படியே விட்டு விட்டு வந்து விடுவது தான்  ....