ஆண்டார் வீதியும் நானும்!

வடக்கு ஆண்டார் வீதி மணிவாசகம் ஸ்டோர் வாசம் வாழ்க்கையிலேயே மறக்க முடியாத அனுபவம்..
    ஏற்கனவே சொன்னது போல், சின்னஞ்சிறு வீடுகள்..’காமன்’ கிணறு..’காமன்’ குழாய்..அண்ணா ஒருத்தர் தான் சம்பளம் நாங்கள் குழந்தைகள் ஐந்து பேர்..அண்ணா, அம்மாவைச் சேர்த்து ஏழு பேர்.எங்கள் ஐந்து பேரை வைத்து பெற்றோர்கள் குடும்பம் நடத்தினார்கள்.. எங்கள் ஐவரில், ஒருவர் கூட அப்பா,அம்மாவை வைத்துக் கொள்ள முடியவில்லை..சொன்னால் வெட்கக் கேடு..மாசக் கடைசியில் கை மாற்றாக அண்ணா பென்ஷன் பணத்திலிருந்து HANDLOAN வாங்கித் தான் நாங்கள் காலட்சேபம் பண்ணுகிறோம்..”என்னடா, ரெண்டு பேர் சம்பாதிக்கிறீங்க..என்ன கஷ்டம் உனக்கு?” என்று அண்ணாவும் பணம் கொடுக்கும் போது கேட்டதில்லை..வாழும் வாழ்க்கையே நாயர் புலி வாலை பிடித்தகதை போல் இருக்கிறது..இதில் என்னத்தை சொல்ல?
    ஏப்ரல், மே காலங்களில் அந்த கால கட்டத்தில் ‘படி எட்டணா பால்’ என்று கூவி கூவி விற்பார்கள்..பால் ஜோராய் ’திக்’காக இருக்கும். ஜோசப் காலேஜ் ஹாஸ்டல் லீவ் என்பதால், பால் தாராளமாய் கிடைத்த காலம் அது!
   சாயங்காலம் ஏழு,எட்டு மணிக்கு இப்போழுதெல்லாம் நெட்டில் உட்கார்ந்து உடம்பையும், மனசையும் கெடுத்துக் கொள்கிறார் போல் அப்போழுது கிடையாது.. நேஷனல் காலேஜ் க்ரெள்ண்டில் தூப்புல், கீரன் கதைகள் நடக்கும்..ராதா கல்யாணம்...கும்பகோணம் சங்கர் பஜனை எல்லாம் நடக்கும்..
மனசு ரொம்பவும் சந்தோஷமாய் இருந்த கால கட்டம் அது!
    “இத்தனைக் கஷ்டங்களுக்கும் யார் காரணம் நாரதா?”
     “இந்திரா?”
     “என்னது?”
     “ நான் இந்திரனைச் சொன்னேன்!”
        கீரன் ஏற்ற, இறக்கத்தோடு சொல்லும் போது, பயங்கரமான கைதட்டல்!
அப்போது எமர்ஜென்ஸி வந்த புதிது..இந்திரா என்று நாங்கள் இந்திரா காந்தியை நினைக்கப் போக, அவர் தேவர்கள் தலைவன் இந்திரனை சொல்வதாக பேசுவது சூப்பர்!
   எப்போதாவது சினிமா போவோம்..அதுவும் எதிர்த்த அஹம்..பக்கத்து அஹம் என்று கூட்டம் சேர்த்து கொண்டு போவோம்..கோடை சமயத்தில் பிஷப் ஹீபரில் எக்ஸிபிஷன் நடக்கும்..அந்த பஞ்சு மிட்டாய்..டெல்லி அப்பளம்..மிளகாய் பஜ்ஜி..குடை ராட்டினம் என்று சண்டை நடக்கும்!
   வீட்டில் அவ்வப்போது வறுமை அழையா விருந்தாளியாய் வந்து எட்டி,எட்டிப் பார்த்தாலும், நாங்கள் அதை ’கேர்’ பண்ணினால் தானே? இருப்பதை வைத்து ரொம்ப சந்தோஷமாகவே காலம் தள்ளினோம்..
அந்த கஷ்டத்திலும் அலெக்ஸில் சீட்டு கட்டினோம்..ஒரு காஃபி பில்டர் கிடைத்தது கணிசமான விலையில்!
      ஒரு தலைகாணிக்கு இரண்டு, மூன்று குழந்தைகள் சண்டை போட்டுக் கொள்வோம்..வலு குறைந்தவனிடமிருந்து வலுக்கட்டாயமாய் தலைகாணி பிடுங்கப் படும்..ஆனால், பாதி ராத்திரியில் அந்த குழந்தை இவனிடமிருந்து தலைகாணியை நைசாய் எடுத்து, தன் தலையில் வைத்துக் கொள்வான்!
      வெள்ளிக்கிழமை ஆண்டார்வீதியிலிருந்து, மலைக் கோட்டை ..திருவானைக் காவல் என்றெல்லாம் நடந்து போயிருக்கிறோம்..இன்று பக்கத்தில் உள்ள கோவிலுக்குக் கூட போக முடியாமல் நெட்டில் புதைந்து போய் இருக்கிறோம்...
     டபுள் பெட்ரூம்..ட்ரிபில் பெட் ரூம் என்று இன்றைய கால கட்டத்தில் எல்லாருமே (அண்ணா, அம்மா உட்பட) வசதியாகத் தான் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறோம்..
     ஆனால், ஒரு தலைகாணிக்கு நாங்கள் ஐந்து பேர் அடித்துக் கொண்ட ஆனந்தம் ..அந்த சந்தோஷம்..வருமா இனி?
      போனது..போனது தான்!!